Laparoskopia to wziernikowanie jamy otrzewnej za pomocą instrumentu optycznego wprowadzonego przez powłoki brzuszne. Kamera wprowadzana jest najczęściej przez pępek, a pozostałe narzędzia przez jedno, dwa lub trzy wkłucia jedno - centymetrowe zlokalizowane w okolicy podbrzusza. Za pomocą wtłoczonego do jamy brzusznej CO2 uzyskujemy odmę otrzewnową , czyli „przestrzeń wewnątrz”.
Metoda ta pozwala lekarzowi oglądać i badać narządy w miednicy mniejszej i jamie brzusznej pacjentki bez konieczności jej otwierania metodą chirurgii klasycznej. Celem zabiegu jest poszerzenie diagnostyki, głównie w przypadku stwierdzenia niepłodności kobiecej lub tzw. zespołu bólowego miednicy mniejszej.
Niewielkie podrażnienia otrzewnej mogą prowadzić do sklejenia się tkanek i narządów, które fizjologicznie nie są ze sobą połączone. Efektem tych nieprawidłowych połączeń (zrostów wewnątrzotrzewnowych) mogą być przewlekłe dolegliwości bólowe zlokalizowane w okolicach podbrzusza. Częstymi przyczynami powstawania zrostów są zakażenia wstępujące z jamy macicy, przebyte zapalenie wyrostka robaczkowego czy przydatków (jajników).
Takie patologiczne zmiany mogą powodować, poza znacznymi dolegliwościami bólowymi, także niepłodność. W tych przypadkach laparoskopia diagnostyczna jest niezbędna, aby postawić diagnozę i jednocześnie jest metodą leczniczą.
Chromoskopia to podanie kontrastu (najczęściej niebieskiego błękitu metylenowego). Kontrast przepływa od strony szyjki macicy, poprzez jamę macicy i jajowody. Jeżeli jajowody są drożne w laparoskopii uwidaczniamy swobodny wypływ kontrastu do jamy otrzewnowej.
Dr N. Med. Kamiński Bogdan
Dr N. Med. Michalski Bogdan
Dr N. Med. Michalski Mateusz
Dr N. Med. Nowak Leszek
