Zabieg polega na rekonstrukcji piersi tkankami własnymi pobranymi z podbrzusza i przeniesionymi w miejsce po amputowanej piersi. Operację przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, dotchawiczym po uprzedniej premedykacji. Operacja składa się z kilku etapów.
Etap pierwszy – pobranie płata mikronaczyniowego.
Cięcie skóry przebiega na brzuchu w kształcie łezki/elipsy – górna linia ciągnie się łukowato od kolców biodrowych do pępka, dolna linia biegnie w podbrzuszu.
W czasie tego etapu operacji pobiera się płat zawierający skórę, tkankę podskórną i naczynia odżywiające (zwane dalej pęczkiem naczyniowym) (płat z ang. DIEP). W niektórych przypadkach istnieje konieczność pobrania dodatkowo fragmentu mięśnia prostego brzucha (taki płat zwany jest z ang. msTRAM). W czasie operacji przecina się powięź brzucha w celu wypreparowania pęczka naczyniowego, który przebiega od tkanek podskórnych przez mięsień prosty brzucha i po jego tylnej powierzchni, biegnie w dół do ujścia do naczyń biodrowych.
Drugi etap – przygotowanie miejsc biorczego na ścianie klatki piersiowej.
Na ścianie klatki piersiowej usuwa się bliznę po amputacji piersi. Dostęp do naczyń piersiowych wewnętrznych, które leżą w klatce piersiowej, do tyłu od żeber i do przodu od opłucnej uzyskuje się poprzez usunięcie fragmentu mięśni. W przypadku wąskiej przestrzeni międzyżebrowej konieczne jest usunięcie około 4cm chrząstki żebrowej.
Trzeci etap – wykonanie zespoleń mikronaczyniowych.
Pobrany płat po zaopatrzeniu pęczka naczyniowego jest odcięty i przeniesiony na ścianę klatki piersiowej. Na tym etapie pod mikroskopem operacyjnym wykonuje się zespolenia naczyń piersiowych wewnętrznych i naczyń odżywczych płata z użyciem nici chirurgicznych i couplerów naczyniowych (rodzaj pierścieni, której precyzyjnie łączą naczynia krwionośne).
Czwarty etap – formowanie piersi.
Po kontroli przepływów naczyniowych płat wszywa się na ścianę klatki piersiowej by w sposób jak najbardziej zbliżony przypominał pierś po drugiej stronie. Zwykle zakłada się dwa dreny z boku płata, w okolicy pachy. Skórę zszywa się zbliżając brzegi powstałej rany tak, że blizna ma charakter łukowatych dwóch linii w sposób omówiony szczegółowo przed operacją.
Piąty etap – zamknięcie powłok brzusznych.
Pępek wszywa się w nowym miejscu, powyżej linii cięcia. Powłoki brzuszne zszywa się warstwowo, czasami konieczne jest użycie siatek jak w operacjach zamknięcia przepuklin. Skórę zszywa się zbliżając brzegi powstałej rany tak, że blizna ma charakter łukowatej linii. Często stosuje się w nim techniki wykorzystywane w zabiegach adbominoplastyki. W miejscu operowanym zakłada się zwykle dwa dreny.
Rekonstrukcja piersi tkankami własnymi czasami wymaga dodatkowej procedury korekty kształtu płata, przeprowadza się zwykle kilka miesięcy po pierwotnej operacji, zwykle jest to krótki zabieg w znieczuleniu ogólnych w czasie, którego dodatkowo można wykonać rekonstrukcje kompleksu brodawka-otoczka co kończy etap rekonstrukcji piersi.
Dr N. Med. Donocik Karolina >>
Dr Hab. N. Med. Ulczok Rafał
